Wie deed het: Patricia en Barbara Grimes
- Jamie Baeyens
- 26 aug 2017
- 4 minuten om te lezen
Barbara en Patricia Grimes gingen op 28 december 1956 naar de film Love Me Tender in de bioscoop. Helaas werden ze hierna nooit meer levend gezien.
Wie waren Patricia en Barbara Grimes?
Barbara (15) en Patricia (13) waren twee van de zes kinderen van Loretta en Joseph Grimes. Ze woonden in Chicago. Op 28 december 1956 gingen de meisjes rond 19.30 uur naar de bioscoop. Ze gingen de Love Me Tender film van Elvis bekijken. Het zou de 15e keer zijn dat de meisjes de film gingen bekijken. Ze waren heel erg grote Elvis-fans. Helaas kwamen ze nooit meer thuis.
Verloop
De meisjes werden rond 11.45 uur thuis verwacht. Zo konden ze beide voorstellingen van de film zien. Bij de eerste voorstelling werden ze gezien door een vriendin van Loretta, Dorothy Weinert. Of de meisjes bij de tweede voorstelling waren, wist ze niet. Toen de zussen rond middernacht nog niet thuis waren, zond Loretta haar oudste zoon en dochter naar de bushalte waar de meisjes zouden toekomen. Rond 2 uur in de nacht gingen de kinderen terug naar huis. De meisjes kwamen nooit toe aan de bushalte.
Hierop volgde een van de grootste zoektochten in de geschiedenis van Chicago. Heel wat onderzoekers werkten aan de zaak, zowel uit Chicago als uit dorpen uit de buurt. Er kwamen gedurende het onderzoek heel wat oproepen binnen van mensen die de meisjes zouden gezien hebben. Dit zo ver als Nashville Tennessee. Aangezien de meisjes grote Elvis-fans waren kwamen mensen al snel met de theorie dat de meisjes weggelopen zouden zijn op zoek naar Elvis. Deze theorie werd snel erg uit proportie geblazen. De theorie was zo groot dat zelfs Elvis op de radio een oproep deed aan de meisjes om naar huis te komen. Loretta geloofde voor geen minuut dat de meisjes effect weg zouden zijn gelopen. Ze hadden amper 2,15 dollar op zak en hadden geen kleren of andere spullen mee.
22 januari 1957
Alle hoop om de meisjes levend te vinden was weg op 22 januari 1957, een kleine maand waren de meisjes vermist. Helaas werden hun lichamen teruggevonden langs de German Church Road in Chicago. Het was Leonard Prescott die ze vond. Op het eerste zicht dacht hij dat het twee etalagepoppen waren die langs de weg lagen. Hij ging naar huis en keerde met zijn vrouw terug naar de plaats. Daar constateerden ze dat het wel degelijk echte lichamen waren. Rond 13.30 uur belden ze de politie. Die bevestigden dat het de lichamen van Patricia en Barbara waren. De meisjes waren naakt teruggevonden, in een vreemde houding. Barbara lag met haar gezicht naar de grond gericht en Patricia lag op haar met gezicht naar boven gericht. De meisjes hadden ook krassen op hun gezicht. Later bleek dat het krassen van dieren waren.
De politie constateerde dat de lichamen er een kleine twee weken lagen, van 9 of 10 januari. De lichamen werden niet eerder ontdekt door de hevige sneeuwval. Uit autopsie bleek later dat de meisjes de dag van hun vermissing gestorven waren. Dit doordat hun avondeten van die dag nog terug te vinden waren in hun magen. Hun dood werd bestempeld als moord.
Bennie Bedwell
Bennie Bedwell was de hoofdverdachte in deze zaak. Hij bekende de moorden. Hij vertelde dat hij samen met een andere man de zussen vermoordde. Op 27 januari 1957 werd hij berecht voor de moorden op de meisjes. Later trok hij zijn verklaring in, doordat hij gedwongen zou zijn te bekennen door enkele politiemannen. Er werd ook bewezen dat hij niets met de moord te maken had, hij was namelijk ingecheckt op zijn werk van 14.20 uur op 28 december tot 00.30 uur, 29 december. In deze tijdsperiode geraakten de meisjes vermist en zijn ze vermoedelijk vermoord geweest. Bedwell werd hierop vrijgesproken van de moorden.
Ray Johnson
Er kwam geen nieuw schot in de zaak tot 2012, wanneer Ray Johnson, auteur en voormalig rechercheur, met een nieuwe theorie kwam. Toen Ray de moord van Bonnie Leigh Scott aan het onderzoeken was, vond hij gelijkenissen met de zaak van de Grimes zussen. Bonnie werd vermoord op 15-jarige leeftijd een jaar na de zussen. Ze werd naakt teruggevonden langs de kant van een weg. Het meisje zou ook gelijkaardige krassen op haar gezicht hebben gehad als de twee zussen. De man verantwoordelijk voor deze moord, zou Loretta gebeld hebben om te zeggen dat hij haar dochters en Bonnie heeft vermoord en er zo maar mee weg kwam. Hij zou ook persoonlijke informatie over de kinderen gegeven hebben en over de lichamen, die niet eerder gepubliceerd waren. Ze beschreef de stem als onvergetelijk.
De man, Charles Melquist, werd veroordeeld voor 99 jaar gevangenisstraf voor de moord op Bonnie Scott. Hij zou deze bekend hebben na 5 uur verhoor en een leugendetector test. Van die 99 jaar celstraf heeft hij maar effectief 11 jaar in het gevang gezeten. Verontrustend is dat Melquist nadien 2 kinderen kreeg. Hij overleed in 2010, dus kon niet meer verhoord worden over de twee zussen. Het is dus niet zeker of Melquist effectief gebeld heeft naar Loretta en de meisjes vermoord heeft. Al heeft hij wel bekend op de moord van Bonnie.
Derde meisje
Volgens Ray Johnson werd er ook een derde meisje ontvoerd samen met de Grimes zussen, maar kon ze ontsnappen. Volgens Johnson was het meisje 14 tijdens de ontvoering, en wou ze niet veel informatie kwijt. Ze wou op de achtergrond blijven, en niet worden herkend. Al zou ze gezegd hebben dat de stem van de ontvoerder onvergetelijk was. Net wat Loretta vertelde over de stem die haar belde. Dit zou er op kunnen wijzen dat het dezelfde stem was.
Loretta stierf op 83-jarige leeftijd in 1989. Ze zal dus helaas nooit te weten komen wat er echt met haar dochters is gebeurd.
Bronnen:
Comments